27 Δεκέμβρη επήαμε με τη νεραϊδούλα στην αντιφασιστική – αντιρατσιστική πορεία (http://mayissokamomata.blogspot.com/2009/12/blog-post_2878.html).

Λίες μέρες πριν την αντιπορεία, εμάχουμουν να εξηγήσω της νεράιδας για ποιό λόγο ήταν να κάμουμε την αντιπορεία, ποιοί εν τζείνοι που εκάμναν την πορεία (ΕΛΑΜ) τζιαι τί εζητούσαν (να φύουν οι μετανάστες), ποιοί εν οι μετανάστες (π.χ. ο τάδε φίλος μας τζιαι ο άλλος τζιαι ο παράλλος, ...), τί εν ο φασισμός τζιαι γιατί εν σημαντικό να τον αντικόψει η κοινωνία, κ.ά. Όταν έφτασε η ώρα να της πω θκυο πράματα για το ποιός εν ο Χίτλερ, η νεράιδα απάντησέ μου "Α, ήταν κάποιος όπως τον Ηρώδη, δηλαδή!"

Λίες ώρες πριν να πάμε, ρωτά με η ανεράδα: "Ρε μάμα, μα αλλόπως, έσσιει τόσα χρόνια τωρά [ναι, ΤΟΟΟΣΑ χρόνια, επειδή η νεραϊδούλα εν πολλά μεγάλη τωρά...] εν τζι' εχάσαμε καμιά πορεία, ένεν?" "Όντως κόρη νεράιδα, που τον τζιαιρό που 'σουν μες στην τζοιλιά μου, επήες στις παραπάνω πορείες - σχεδόν σε ούλλες"

Πάμε στην αντι-πορεία τζιαι η ανεράδα πορώνεται. "Μαζί, μαζί, να φύγουν οι ναζί" τζιαι "Δεν θα περάσουν! Δεν θα περάσουν!" τα αγαπημένα της συνθήματα στη συγκεκριμένη πορεία. "Στο δρόμο, στο δρόμο, να σπάσουμε τον τρόμο" κλασικό πλέον αγαπημένο της σύνθημα (που κάποτε ελάλε "Στον τρόμο, στον τρόμο, να σπάσουμε τον δρόμο!" Τζιαι ύστερα αναρωθκιέτουν: "Μα γιατί να σπάσουμε τον δρόμο? Ίντα που μας έκαμε?"). Η αλήθκεια εν ότι εξένισέ την κάμποσο το ότι στη διαμαρτυρία είσσιε τόσους πολλούς αστυνομικούς, παραταγμένους με ασπίδες, αλλά εξεπεράσαμέ το.

Μετά την αντι-πορεία τζιαι λίες μέρες πριν να ξανανοίξουν τα σχολεία, έτσι στο άσχετο, η ανεράδα μου γυρίζει τζιαι λαλεί μου: "Μάμα, που εν να ανοίξουν τα σχολεία τζιαι εν να μας ρωτήσει η δασκάλα μας πώς επεράσαμε στις διακοπές, εγώ εν να της πω πως επήαμε στην αντιπορεία, ενάντια στην πορεία που εκάμναν οι φασίστες, που εν τζείνοι που θέλουν να μας ξαναφέρουν τον Χίτλερ μίσσιη μου, που ο Χίτλερ εσκότωσε σσιλιάδες παιδάκια τζιαι τις μαμάδες τους τζιαι τους παπάδες του τζιαι πολλούς άλλους ανθρώπους, τζιαι εφώναζα "Δεν θα περάσουν! Δεν θα περάσουν!" τζιαι "Μαζί, μαζί, να φύγουν οι ναζί." Ύστερα που κάποια ώρα, η νεραϊδούλα γυρίζει σκεφτική τζιαι λαλεί μου "Ή μάλλον, αποφάσισα να μεν της το πω τούτο της δασκάλας μου, μάμα. Ξέρεις γιατί? Επειδή εσκέφτηκα, άμπα τζιαι εν τζιαι η δασκάλα μου που τούτους που θέλουν να φέρουν τον Χίτλερ πίσω... Εν να της πω καλύττερα για τα δώρα μου τζιαι εν πειράζει..."