27 Οκτωβρίου 2009

Η μικρή νεράιδα εχτές ήρτε σπίτι τζιε έφερέ μου μια ζωγραφιά που έκαμε με ένα δεντρό κομμένο τζιε ένα κοριτσάκι να στέκεται που κάτω του τζιε μια σκάλα δίπλα που το δεντρό, πιο ψηλή που το δεντρό. Ερώτησά την ποιό εν τούτο δεντρό τζιε είπε μου την πιο κάτω ιστορία

"Ο Μανώλης μας, ρε μάμα. Ο καημένος, εκόπηκε το σάββατο. Εγώ έπαιζα κουκλοθέατρο τζιε άκουσα ένα ΤΣΙΑΚ τζιε εγύρισα τζιε είδα τον μανώλη μας, τον καημένο. Επήα κοντά του τζιε εχαίδεψά τον τζιε είπε μου ότι εκόπηκε γιατί επήε να σσιήψει να πιάσει τη μπαλίτσα που του έδωσα. Ξέρεις, πριν μέρες έδωσά του μια μπαλίτσα, έβαλά του την στον κορμό του τζιε είσσιε την τζιε έπαιζε, αλλά, όπως μου είπε, έππεσέ του τζιε επήε να την πιάσει τζιε έππεσε, διότι εν τον εκουρέψαν όταν έπρεπε. Τζείνοι που έπρεπε να τον κουρέψουν, εν είχαν τον νου τους στο μανώλη, είχαν αλλού τον νου τους. Τζιε εμείς είχαμε πάντα το νου μας στο μανώλη, αλλά εν εσκεφτήκαμε να φέρουμε ψαλίθκια καμιά φορά να τον κουρέψουμε. Τζιε κάποιοι άλλοι που ήταν τζιαμέ είχαν το νου τους στα καλά καθούμενα αντί στο μανώλη. Η σκάλα εν η σκάλα που έχουν τα καλά καθούμενα."

Άφηκέ με άφωνη πάλε...

18 Οκτωβρίου 2009

Η μικρή νεράιδα ξύπνησε την Παρασκευή με 40.4 πυρετό. Μετά που της έκαμα κομπρέσες τζιε ήπιε τα φάρμακά της, ο πυρετός έππεσε τζιε η ενέργεια ανέβηκε πάλε στο φουλ. Ψες επήαμε στο street party στη Φανερωμένη. Η μικρή νεράιδα εγλέντησε ως τις 12:30. Έπαιξε, εβούρησε, εχόρεψε, ετραούδησε, εκοινωνηκοποιήθηκε, όπως πάντα στο φουλ. Σήμερα εξύπνησε κατά το μεσημέρι. "Επέρασες καλά εψές?" ρωτώ την. "Επέρασα τέλεια εψές, όι μόνο καλά. Αλλά πότε εν να κάμουμε αλλό καμιά διαδήλωση? Εν καλά τα πάρτυ, μάμα, αλλά πρέπει να κάμνουμε τζιε παραπάνω διαδηλώσεις, όι μόνο πάρτυ", απαντά μου η νεραϊδούλα μου τζιε ππέφτει η μασέλα μου χαμέ...